Er verandert iets wanneer er een camera naar Alice Toen (100) draait. Dan schitteren haar ogen nog net iets feller, veert haar rug nog een paar graden rechter en is ze een en al présence. Dan lonkt het podium. Zelfs op haar honderdste. “Ik kan nog het een en het ander. Wat ik kan, dat koester ik. Wat ik niet kan, daar zwijg ik over.
Er verandert iets wanneer er een camera naar Alice Toen draait. Dan schitteren haar ogen nog net iets feller, veert haar rug nog een paar graden rechter en is ze een en al présence. Dan lonkt het podium. Zelfs op haar honderdste. “Ik kan nog het een en het ander. Wat ik kan, dat koester ik. Wat ik niet kan, daar zwijg ik over.”Ze is er niet gerust op. Trekt een wenkbrauw op wanneer er ballonnen worden opgeblazen voor de foto. “Voor mij is dat erover”, zegt ze.
Zo groeide actrice Alice Toen 100 jaar geleden op: “Ik dacht dat mijn vader voor even weg was, tot bleek dat hij het land verlaten had” “Als ik op televisie een honderdjarige zie, dan is dat meestal iemand sukkelachtig. Zo ben ik inderdaad niet. Ik kleed me nog op, ik koop nog kleren. Ik wil er nog een beetje goed uitzien. En in de zomer ga ik nog naar de zee. Maar er zijn dingen die niet meer kunnen. Tot vorig jaar ging ik in de winter nog op vakantie naar Spanje. Maar deze keer ga ik voor het eerst niet mee. Ook omdat ik optredens heb gepland in februari.”. Dat is een monoloog die bijna op mijn lijf is geschreven.
Belgique Dernières Nouvelles, Belgique Actualités
Similar News:Vous pouvez également lire des articles d'actualité similaires à celui-ci que nous avons collectés auprès d'autres sources d'information.
Terwijl ik mijn bikinilijn liet ontharen, dacht ik aan de vrouwen in AmerikaToen ik hoorde dat Trump president wordt, zat ik in de wachtkamer van de ontharingskliniek. Door omstandigheden had ik een halfjaar niet naar mijn eigen lichaam gekeken. Toen ging ik zwemmen en bleek ik schaamhaar te hebben dat mijn badpak niet bedekte. In de douche zag ik de jongen staan op wie ik op de middelbare school verliefd was.
Lire la suite »
Yelena Schmitz: “Soms zit ik thuis en denk ik: kon ik nu maar ergens schuilen”Vroeger fantaseerde Yelena Schmitz over de trein naar Aarlen. Het idee om even in een ander leven te zijn, is voor haar een schuiloord op zich.
Lire la suite »
Bekende meidengroep houdt eenmalige reünie op ‘Studio 100 SingAlong’: “Toen ik zag dat ze kwamen, dacht ik echDe K3’tjes staan niet bepaald stil. In december komt hun langverwachte film ‘Het Lied van de Zeemeermin’ uit en treden ze ook nog eens drie dagen op in Het Sportpaleis met de Studio 100 Singalong, een nostalgisch evenement waar ook Big & Betsy, Kabouter Plop, Samson & Marie én een reünie van De Dalton Sisters op het programma staan.
Lire la suite »
In de kleerkast van Kim Van Oncen: “Het topje dat ik droeg toen ik Niels ontmoette, hou ik voor altijd bij”Als Saartje in Dertigers was ze een tomboy, in Thuis draagt ze vooral sportieve outfits. De echte Kim Van Oncen houdt net als haar personages van stoer en comfortabel, maar dan “overgoten met een fashionsausje”. Kims kleerkast reflecteert haar liefde voor alles wat mode is.
Lire la suite »
Magnumfotografe Bieke Depoorter: “Meestal weet ik pas jaren later wat ik aan het doen was”Bieke Depoorter heeft een boek geschreven. De beelden kwamen deze keer pas later. In dit persoonlijkste werk dat de Magnum-fotografe al maakte, vertrekt ze van een verdrongen herinnering, waarvan de beelden ook pas later kwamen. Een essentieel zelfonderzoek net voor ze moeder wordt? “De timing zal geen toeval zijn.
Lire la suite »
Graphic novelist Craig Thompson: “Wanneer ik teken, ben ik radicaal ongelukkig”Craig Thompson heeft alle prijzen gewonnen die ertoe doen in de Amerikaanse stripwereld, maar geen schouw meer om ze op te zetten. Na de zoveelste controverse is hij zijn thuisland ontvlucht en heeft hij zijn potlood neergelegd. “Het voelt alsof ik klaar ben met comics, voorgoed.
Lire la suite »