Eendenmossels behoren tot de bizarste creaturen die op onze stranden kunnen aanspoelen.
Veel mensen raken wat in de war als ze op een stuk hout of een fles in de vloedlijn een collectie rubberachtige stelen met rare plaatjes op de top aantreffen. De term ‘aliens’ is al gevallen.
Het uitzicht van de dieren is inderdaad spectaculair. Hun larven zijn wel min of meer normale, vrij zwemmende kleine beestjes die meedrijven met stromingen en zich proberen vast te hechten aan een object dat ze tegenkomen. Dat is doorgaans drijfhout, maar het kan ook plastic afval zijn of zelfs een ander dier, zoals een zeeschildpad of zeehond. Met een zelfgeproduceerd cementachtig materiaal kleven ze zich vast.
Als het eenmaal is vastgehecht, begint het dier in zijn bizarre volwassen vorm te groeien. Het krijgt een bruine steel met gelige inhoud, die 5 tot 25 centimeter lang kan worden . Vanuit anatomisch oogpunt zou de steel vreemd genoeg een uitstulping van de kop zijn. De kop en de rest van het eendenmossellichaam zitten bovenaan, beschermd door een constructie van vijf driehoekige, grijsblauwe plaatjes van een paar centimeter.
In tegenstelling tot wat hun naam suggereert, zijn eendenmossels geen mossels. Het zijn kleine kreeftachtigen die verwant zijn aan de zeepokken: de witte blokjes op onze mossels en mosselbanken waarin ook kreeftjes leven. Doordat ze op hun vlot meegenomen kunnen worden over lange afstanden hebben ze een ruime verspreiding. Als ze per ongeluk ergens aanspoelen, sterven ze meteen.
De ‘eenden’ uit de naamgeving hebben we te danken aan de beperkte biologische kennis en rijke verbeelding van onze voorouders. Ze zagen in de winter brand- en andere ganzen in hun omgeving, maar ze vonden nooit hun eieren of jongen – de ganzen broeden in het Hoge Noorden, maar dat wisten ze niet. Omdat de vangarmpjes van eendenmossels wat van een donspluimpje hebben, fantaseerden ze dat de ‘mossels’ jonge gansjes voortbrachten.
Belgique Dernières Nouvelles, Belgique Actualités
Similar News:Vous pouvez également lire des articles d'actualité similaires à celui-ci que nous avons collectés auprès d'autres sources d'information.
Dirk Draulans’ Beestenboel: hoe spinselmotten zich ingenieus tegen vleermuizen beschermenVlinderliefhebbers schipperen tussen twee namen voor een familie van kleine, overwegend witte nachtvlinders met duidelijke zwarte stippels. Stippelmot
Lire la suite »
Dirk Draulans’ Beestenboel: hoe de kamsalamander profiteert van helpende mensenhandenBiologen gaan ervan uit dat kamsalamanders al 40 miljoen jaar meegaan in de geschiedenis van het leven – dat is véél langer dan wij.
Lire la suite »
Dirk Draulans’ Beestenboel: buizerds paren liever met soortgenoten die er hetzelfde uitzien als zijAls er één soort in onze contreien de voordelen van variabiliteit en opportunisme ruim etaleert, is het wel de buizerd.
Lire la suite »
Dirk Draulans’ Beestenboel: de kevercicade ontwikkelde een tandwiel, lang vóór de mensKevercicaden zijn insecten die zelden groter worden dan een halve centimeter. Ze zien er wat platgeslagen uit, maar hebben grote ogen.
Lire la suite »
Dirk Draulans over meerdere goedaardige huidkankergezwellen: “Prijs die ik betaal voor mijn zwaar verleden”Dirk Draulans (67) heeft woensdagavond in ‘De tafel van Gert’ openhartig verteld over zijn goedaardige huidkankergezwellen. Als jongeman vertoefde de bioloog vaak in de tropen waar hij zijn huid niet verzorgde.
Lire la suite »
Dirk Draulans over meerdere goedaardige huidkankergezwellen: “Prijs die ik betaal voor mijn zwaar verleden”Dirk Draulans (67) heeft woensdagavond in ‘De tafel van Gert’ openhartig verteld over zijn goedaardige huidkankergezwellen. Als jongeman vertoefde de bioloog vaak in de tropen waar hij zijn huid niet verzorgde.
Lire la suite »